Dilemma- Bu kelimeyi yillar once bir fransizca dersinde ogrenmistim. Iki yol var ama ikiside pek mumkun degil. Bende su anda oyle bir dilemma icindeyim. Hangi yolu secmeliyim bilmiyorum. Cok kararsizim. Herseyi sorgular oldum. Anneligimi, ogrenciligimi, kadinligimi vss....
Herseye yetisemedigimi farkettim. Kendim icinde oje surmek ve makyaj yapmaktan baska gelistirici birseyde yapmadigim asikar. Cocuguma iyi baktigimdan bile emin degilim aslinda. Ya derslere ne demeli. Son zamanlarda hic iyi notlar getirmedim. Ya evde 1 haftadan beri yemek bile yapmiyorum... Butun sorumluluklarimdan kacar oldum.... Aslinda bana her konuda cok yardimci olan bir ese sahipken bu sekilde karamsarlik icinde bulunma sebebim sanirim derslerimdeki gerileme oldu. Ne caliskan bir ogrenciyim, ne iyi bir anneyim, ne iyi bir esim... Insan birinde kotu olsa digerinde iyi olur ve acigini kapatir ama ben neden herseyde kotuyum. Neyse konuya geleyim, su anda fakulteden bir arkadasin cocuguna bakiyorum. Kizin aksam 10'a kadar dersi var. Cocuk gercekten hasta. Bende kendi cocugumu yukariya dedesinin yanina cikardim ona bulasmasin diye. Benim cocugum da dun asi oldu ve hafif bir kirginligi var diye 2 gundur ne krese gonderdim ne kendim okula gittim. Ufakligin yanindan ayrilmadim. Ona sebze corbasi yaptim. Ama icmedi. Simdi soruyorum kendime, bu arkadasin dersleri cok iyi benim kotu. Kim dogru kim yanlis yapiyor. Ben kotu anne oldugumu kendime inandirmisken kendimi kendimi sorgularken buldum.
Ben mi hata yapiyorum.
O mu hata yapiyor.
Ya bu hatalar kime gore hangi kulture gore hata.
Uuff yaaa....
LinkWithin
6 yorum:
Sanırım dönem dönem hepimiz yaşıyoruz bunu Gülom.. senin durumun da bu çok normal aslında.. yaşın küçük, kıtalara arsı bir evlilik, bir çocuk (ki en büyük sorumluluk) ve okul.. hiç kolay değil ve bence sen çok iyi yürütüyorsun hepsini.. Belki sadece bir dönem bu, (bende öyle oluyor çünkü). Bir bakıyorum enerjim tavan yapmış, hem süper anneyim ev kadınıyım vs bir bakıyorum ki dipteyim.. ben bile yaşıyorken senin yaşaman öyle normal geliyor ki bana.
Ama şanslısın buraan gördüğümüz kadarıyla çok iyi bir eşin ve ailen var. Babana baksana.. büyük nimet bu olumlu şeylerin içinde olmak.. Annelik devamlı bir vicdan aazabı zaten Gülom.. onu kabullenmek lazım belki de.. Selim yanımda büyüdü benim, 7/24 beraberdim ama sorsan gene de içimde yaradır .. geçici bir dönem diye düşün bence, burdan çıkacağını düşün..
Evet deli annem, sanirim hepimiz geciriyoruz ya da sadece biz yasiyoruz bunu. Vahap konusunda cok sansliyim, hep yanimda olmasi cok iyi ama bazen cok nankor olabiliyorum...
Toplumun biz kadınlara dayattığı en iyi anne,en iyi iş kadını(sizin durumunuzda en iyi öğrenci)en seksi en ilgili eş,en iyi ev kadını kimliklerinin hepsini birden taşımaya kalkmak hem insanı yorar hemde yapılması gereken elzem işlerin yapılmasını olanaksızlaştırır.
Bu kimliklerden hangisi sizi mutlu edecekse onu sahiplenin.En iyisi olmaya çalışmayın zaten mutlu olduğunuz işe yoğunlaştığınızda o en iyisi olacaktır.
Ve anneliğiniz konusunda kendinize haksızlık etmeyin.Tüm iyi anneler anneliklerinin yetersiz olduğunu düşünüp kaygı duyarlar:)Eminim ki sizde o iyi annelerdensiniz.
Geçer geçecektir merak etme .Ben de mümine gibi düşünüyorum herkesi var böyle dönemleri ben yazsam roman olur o yüzden sıkma canını.
Hem sen dün nereye kaçtın bir bakayım bloğa dedin yok oldun:))
Anneliğini hiç sorgulama ,bence...Her çocuk annesini en iyi anne olarak görürü ve çocuğun için en iyisini ancak ve ancak sen düşünebilirsin...Buradan gördüğüm kaadarıyla gayet de başarılısın ,bu konuda...
Bu aralar yorulmuşsundur azıcık, az biraz enerji yüklemesi ile eskiye döneceğinden eminim...Kendine yüklenmek yerine ,azıcık dinlenmelisin tatlım :)
Geçicidir canım ben de Delişime katılıyorum bir an geliyor her şeyin üstesinden tek başıma gelebiliyorum ama öyle zamanlar oluyor ki saçımı bile taramak istemiyorum :(
Yüklenme kendine aynı anda birçok şeyi idare edebilmek zor...
Yorum Gönder