21 Ocak 2011 Cuma



SlKINTILAR


Paris'te yasarken evimiz kucucuktu. Ev diyorum ama ev degildi. 18 m2'lik biseydi. Kendime ait dolabim, odam, calisma masam hic olmadi. Bunlara sahip olanlara hep ne kadar sansli olduklarini soylerdim. Turkiye'deyken de oldu diyemem, insanin ikiz kardesleri olunca elinden hersey aliniyor. Ikinci planda buyudum ben :( Neyse, ev diyordum. Cok zor sartlarda aslinda yasadik Fransa'da, hic oyle avrupa diye ozenilecek bir durum yoktu ortada. Tr'dekiler bize ozenirdi, bizde onlara... Bu kisir dongu boyle devam etti. Okulum taa a.d.'ydi. Hergun 5'de kalkip, metro, tren, otobus aliyordum. Artik yuzleri ezberlemisdim. Aksam 7 gibi evde oluyordum. Ders mers yapmazdim ben hic, okulda yapardim herseyi. Sonra annem, annem tuhaf kadin benim. Cok gicik oluyor bazen. Durduk yere kuserdi, niye kusmus anlamazdik, ya da baskasina kuserdi bizimlede konusmazdi. 1 dolabi 4 kisi kullaninca hayliyle 2 gunde bir curcunaya donerdi, annemde canimiza okurdu. Demediginizi birakmazdi. Ikizlerde oyle durumlarda evi baldok yala kivamina getirip, iki gun sonra yine ayni curcunaya donusup, annem yina kiyameti koparirdi. Ya pazar gunleri. Ayyy en nefret ettigim gundu. Haftanin 6 gunu 5'de kalkan ben ( cumarteside okul vardi ) pazar gunu uyumak isterdim. Eeee! Ev koccuk olunca, bir odada 4'umuz yatinca annem sabahin 7'sinde dikilirdi. Once 1 saat yatakta oyalanir, sonra mutfak, yani o da ayni odada, oraya gidip sangur sungur ses cikarir. Dolaplari pat kut acar kapatir. Ikizler anneme- ufff annneee rahat birakk uyumak istiyoruz, derler. Annem sinirlerinir giyinir café'ye gider. Saat 12 gibi gelir ve bizi hala uyuyarak gorunce kalkin diye bagirir. Sonra mi :) Geleneksel pazar gunu kahvalti senligi. Hic sevmezdik. Sonra bir ton bulasik cikar. Ikizlerle sen yikayacaksin, ben dun yakadim, hayir gul abla dun suna yikadi aksamda ben yikadim senin yikaman lazim. Bende 10 euro veririm onlara yikattiririm :) Bu sekilde dolabi katlama siram geldigimde yine para verip onlara yaptiririm :) Cok ise yarardi cookk...
Eee tabi ev kucuk oldugundan, tuvalette disarda olurdu. Aksam gidenin arkasindan bakardik, lamba kapanacak lambayi yakalim diye. Nur hanim dergiyle giderdi. Tam tamina 4 isik uzunlugunda kalirdi. yuuhhh derdik. Lambayi Suna egerki yakmayi unuttu Nur tuvaletteyken, allaahh! Hemen kuserlerdi. Nur baslardi
-sen beni sevmiyon kardesim. Lambayi neden yakmadim.
-ozur dilerim canim kardesim unuttum
-Se artik benim kardesim degilsin, gul ablam benim kardesim.
Evet bu gibi durumlarda ben kardes rolunu alirdim. Tabi 5 dakika icinde yine satilirdim. Annemin isden gelmesine 5 dakika kala hemen kalkilir, ev toplanir, ortaliga biraz camasir suyu slklir. Bulasiklar (butun gunun) acil bri sekilde yikanir, sonra yataklar yapilirdi. Tabi annemde bulasiklarin akan suyundan anlar durumu.
Bazi pazar gunleri guzel gezer. Ailecek bulvara cikilir. 2 krep alinir, bolusuunurdu. Pahali da ondan. Bazi zamanlar annemle ben, biz cok yakinizdir. Yasim bide buyuk oldugundan annem beni arkadasi gibi gorur. Annemle café'de oturururduk, yoldan gecenlerin ustune basina, sevgilisine, yorum yapardik. Su yakisikli, o cirkin, su kadin nasil onu giymis. suna anneannem yasinda gogusler tas gibi. Falan filan...

Simdi diyeceksinizki neden tasinmadiniz, o eziyeti cektiniz. 1. paris'te yasamak daha avantajliydi. Banlieu'ler berbat durumda, hirsizlik olaylari, genc kizlari slklstirma, taciz, yok yok yani. Annemde tek basina 3 kiziyla bir kadindi. Birde kiralar cok berbatti. biz o 18m2'ye 800 euro oduyorduk, 1 odalik bir yer 1300'du. Tabi bunun yani sira annemin isi hemen altimizdaydi. Bu paris gibi bir yerde avantajdi. Metro, tren derdi yokdu. Ikizlerin okulu paris merkezde, ilkokul, ortaokul ve lise. Yine cok guzel. Eee son olarak ve en onemlisi kagit isleri parisde banlieulere gore 1ooo kat daha hizli ilerliyor. Diger tarafta oturan biri sabahin 3'unde siraya girer, ama biz 9 gibi gider girerdik. Ikizlerde seneye 18 olunca cok rahat vatandas olurlar diye annem bekletti.

Simdi bu kadar sey nerden cikti? Ve ben niye anlatiyorum. Maksat acindirma degil tabiyki :) Ben halimden memnundum. Mutluydum, fransizca ogrendim. Liseyi cok zor sartlarda ama cogu fransizdan bile iyi sekilde gectim sinavlarimi. Yeni harika insanlar tanidim.

Konuyu suraya baglamak istiyorum

Simdi geldim canadalara. Hersey degisti benim icin. Evim oldu, hemde 2 oda :) 2 tuvalet var, hemde evin icinde :) bir suru gomme dolabim var, 1 buz dolabim ( paristeki belime geliyordu miniydi ), bahcem, yemek masam, var da var anlayacaginiz. Benim icin cok harika seylerdi bunlar. Aynali dolabim hele super...
Hersey duzgun olsun isterken ben, sevgili kocacigim, eve gelip, ustunu basini asagida cikarip, sandalyeye koyup orada birakiyor.
Vahaappcimm, neden askim yukarda cikarmiyorsun dedigimde, nasil olsa sabah giyecegim, demez mi :(( Orada kalsa sana ne zarari olabilir. Vahap'in arkasini toplamakdan artik yorgun dusdum. Ust kata cik alk kata in. Iki katli ev istegim ve arzum artik yerlerde, duzz ayak evin en guzeliymis. Birde isin icine basement yani zemin kat da eklenince yoruldum.

Insanoglu cok tuhaf dimi, birseye sahip olmak icin deli olur. Baskalarina ozenir, ona bir kere sahip olsun tamam, baska arzular dogurur. Boyle bir insan olma yolunda gitmek istemiyorum. Sahip oldugum hersey icin sukretmeliyim.

Kafanizi agrittim yine :))

21 yorum:

ZencefilliÇörek dedi ki...

merhaba taze anne :) blog'un ve oglun cok tatli. 5.ayiniz kutlu mutlu olsun ve nice aylara...

Adsız dedi ki...

film gibi bi post olmuş...

Deli Anne dedi ki...

Canım resmini çekmişsin sanki o hayatın .. herşey canlanıverdi gözümde.. seni bu yüzden çok seviyorum.. çok samimisin, doğalsın ve en önemlisi koşullar ne olursa olsun mutlusun gördüğüm kadarıyla.. Vahap'ınla, Cihan'ınla, okulunla, ve inşaallah başka bebelerinle (isterseniz tabi) güzel ömürler olsun önünde.. sağlıkla ve huzurla.. layıksın çünkü.

Unknown dedi ki...

Ay canım benim çok haklısın insanoğlu neye sahip oluyorsa bir fazlasını yada farklısınıistiyor.insana tabi bu durum kafana takma .allah istediğin herşeyi sahip olmanı nasip etsin.çok içten istedim çünkü benzer olmayan bir yaşantım fakay ruh halim çok benzer yaşadım.ben de şu andaki halime hep şükrediyorum
neyse uzatmayayım öptüm

dilek dedi ki...

ay ne zormuş yaaa..18 metrekare..220 metre kare bi evde yaşıyorum yetmiyo desem inan...düşünüyorum 4 kişi...annen takdir edilecek kadınmış...

Kronik Bunalim ... dedi ki...

merhaba taze anne
insanoglu boyleyiz iste
bazen bende istedigim bir sey icin o cok mucadele ediyorum ki onu elde edince ise hic bi hevesim kalmiyor ..
pariste yasam gercekten cok zor ..
halamin kizi parisin disinda 95 de kaliyor argenteuil de ..
evi iki oda bir salon banliyo
1000 den fazla kira oduyor
gupe gunduz gozunun onunde hirsizlar oglunun bisikletini alip goturebiliyor .. nefret ediyorum diyor paristen ..
ben metz de kaliyorum

guya adi avrupa temiz bir mahallede oturmak istiyor kesenin agzini acmak gerekiyor
metz paristen daha avantajli 4 odali bi eve 700 oduyorum hemde mahallem cok sakin ve temiz
gercekten turkiyedeki insanlar bizden cok cok daha sanslilar .. bu arada seni yakindan takip ediyorum cunku bebislerimiz ayni aydalar
benimkide 14 agustos dogumlu ;))

Unknown dedi ki...

Insanin icinde bulundugu sartlar ne kadar zorsa sanirim o kadar olgunlastiriyor Deli annem. Bende seni cok seviyorum. Valla ben matematikci olsam gozum dunyayi gormezdi :)))

Sezobigo, valla fazla malda gozum yok, ailecek huzurumuz olsun yeter.

Dilek, gercekten takdir edilir benim annem :)

Kronik bunalim, bizimkiler ayni anda dogmuslar, ne guzel. Evet paris cok gicik, kuzenin 95'deymis oralar en kotu bolgeler aslinda, biz 75'deydik yani parisin tam iciydi. Baska sehirlerin uygun oldugunu biliyorduk ama cevremiz hep ile de france icinde olduklari icin annem gitmek istemedi. 4 oda iyiymis, biimkiler icin hayal :)

Nil dedi ki...

nankör bu insanoğlu nankör. ben de şimdi 2+1 evimden sıkıldım daha büyüğünü istiyorum ( hoş bu şartlarda zor) bakalım olunca daha ne isteyecem?
samimiyetini ben de seviyorum Gül. çok doğalsın. için dışın bir

annesiningülü dedi ki...

herşeyin hayırlısı canım... bak katlı evlerinde bu sıkıntısı varmış. halbuki bende hep öyle olsun isterdim. insan yaşamadan bilemiyor.

pinar dedi ki...

of ya fransa cook daha zormus burdan desene benimde bi yakinim yasio hep anlatirdi bi oda bi salonda 3 cocuk buyuttu zor hayatlar ya heryerde zorda gurbette daha bi zor.Ins bundan sonraki hayatin cook rahat gecer canim sevgilerle.

balböcükleri dedi ki...

nedir bu kocalardan çektiğimiz.

firdevs dedi ki...

evet fransada kiralar cok pahali . asgari ucretle calisanlara Allah yardim etsin diyorum .

Turkiye'nin kiymetini bilin :)))

İkiz Annesi dedi ki...

Canım benim o kadar güzel anlatmışsın ki.
Kimi insan vardır 10 odalı evde yaşar ama huzuru olmaz , sevgiyi bulamaz.Annenin ellerinden öperim ne mutlu ki ona küçücük evinde kocaman kalbiyle sizleri büyütmüş ve hayırlı birer evladı olmuş.

Unknown dedi ki...

Hehe ;) Bizimde ev 2+1 vahap beyenmiyor burayi 3 odaliya gecelimmi diyor. Bende birdaha tasinmakmiii aslaa!

bAHAR, eger es tembelse iyicene tembellesiyor :)) aslinda ben cok seviyorum evimi, sonucta kendi duzenin, apartmandan daha kullanisli, ama sayin esim yukariya cikmaya useniyor cogu zaman :))

Pinar, evt cok dogru, biz tatile turkiyeye giderdik herkes ayy ne kadar sanslisiniz derdi. Halbuki onlar daha sansli ama anlamazlardi.

Serpil, oyle gercekten..

Firdevs, sizin oralari bilmem ama paris icinde fiyatlar ucuyor resmen.

Ikiz annesi : Cok dogru,onemli olan huzru ve mutlulugu bulabilmek. Annem takdir edilecek bir kadin.

annelili dedi ki...

Sıcak, samimi ve güzel bir yazı olmuş Gül. Süslemeden sohbet tadında yazmışsın...

Ebru dedi ki...

Yazın uzun değil kısaydı bugün. Bu konu için. Çok tuhaf oldum zorluklarla büyüdüğümüzü düşünürken nasıl rahat koşullarmış meğer dedim içimden.
İnsanın nankörlüğü iki koşulu kıyaslayamamaısıdır canım. Kıyaslıyorsun sen.
İnsan güzel şeylere layık, sen oğlun, kocan güzel şeylere layık elbette isteyeceksin.
Dilerim, canı gönülden dilerim hayal ettiğin her şeye sahip olacaksın. Sadece sık tekrarlanması gereken sağlık. Gerisi ha var ha yok. Varsa yok kadar, yoksa var kadar yakın.

Unknown dedi ki...

Bilmiyorum valla neden yazdim nerden esti

Ebru, valla biizmkiler hala orada, hatta kendimi bazen cok kotu hissederim, onlara yardimm dokunmuyor diye. Dedigin gibi saglik en onemlisi, baska seyde gozum yok. Sadece yasayabilecegimiz kadar kazanalim, birde ara sira tatile gidelim, birde alisveris yapabileyim yeter bana :))

New York'tan dedi ki...

Gul'cum yurt disinda yasayanlarin buyuk sorunu galiba kucuk ev, ben 4 ev dort degistirdim bu evimi bulana kadar :) 3 odam bir salonum var buyuk degiller ama oda iste :)Ny'da kucuk disari ciktikca tek katli buyuk evler basliyor ama senin ornekte verdigin gibi sehir icinde yasamak baska :)

Unknown dedi ki...

kiralar almis basini gidiyor, paris hele berbat bir durumda, bence burasi cok guzel.

keyf_i sibel dedi ki...

ya roman okudum valla.aldı götürdü beni.çok güzel anlatmışsın.insanoğlu böyle iste benciliz bencil.herşeyi hep o anki şartlara göre beğenmemezlik ederiz. şükür olsun halimize demeli herseferinde.neyse öptüm seni canım.sendeki vahapın tr versiyonu bizim evde de var.takma kafana...sağlık ve huzrun olsun önemli olan inan bu...

Esin dedi ki...

Ne zormuş pariste hayat.800 euro ya inanamadım bir de tuvaletin dışarıda olduğuna.
Ama sırf fransızca öğrenmek için katlanılabilir en azından bir süre...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...